Çocukta Hayal Gücü ve Sanat
Çocukta Hayal Gücü Ve Sanat
Gelişimin en hızlı olduğu erken çocukluk döneminde çocukların ne denli yaratıcı oldukları tartışmasız kabul edilmektedir. Gardner’e göre her çocuk yaratıcı potansiyele sahip olarak dünyaya gelir ve 3-5 yaşlar arasındaki dönemin yaratıcılığın gelişiminde kritik yıllar olduğunu vurgular.
İnci San’a göre çocukluk döneminin yaratıcılıkta iyi düzeyde olmasının nedeni kalıplaşmış toplum baskısının henüz olmaması ve çocukların daha özgür olmalarıdır.
Sanat ise, sembollerle iletişimdir. Sanat çocukların dünyayı anlamasını sağlar. Sembollerle duygu, düşünce ve deneyimlerini paylaşabileceklerini görürler.
Çocuklar sanatın zengin materyalleri ve araçları ile çalışırken el – göz koordinasyonları gelişir, parmak, bilek, el ve kollarını nesneleri manipüle etmek için kullanabilir. Başta koldan yönetimli yapılan etkenlikler el ve parmak yönetimine göre ilerler.
Sanat eğitimi çocukların dikkat ve motivasyonlarını artırır, hedef belirleme, plan yapma, karar verme becerilerini geliştirir.
Sanat günlük hayatın bütünleyicisidir. Dünyayı daha etkili bir şekilde algılamayı, algılananları farklı yorumlarla ortaya koymayı sağlar.
Sanat eğlence doludur ve gurur verir. Renklerde, hareketlerde, eğlence ve mutluluk yansıtılır. Çocuk renk keşfettiğinde veya hamuru eline yapıştığında eğlenceyi yakalar. Sanat etkinlikleri sürecinde her türlü keşif çocuğun benliğini güçlendirir. Yapabileceklerini görür.
Küçük Çocuk
Bir gün küçük bir çocuk okula başladı.
Çocuk oldukça küçüktü
Ve okul ise oldukça büyük.
Ama küçük çocuk
Bahçeye açılan bir kapıdan geçip
Sınıfına gidebileceğini fark etti.
Mutlu oldu.
Ve okul artık gözüne
Eskisi kadar büyük görünmedi.
Küçük çocuk okula başladıktan bir süre sonra,
Bir sabah öğretmen, “Bugün bir resim yapacağız” dedi.
“Ne güzel!” diye düşündü küçük çocuk.
Her tür resim yapmayı severdi;
Aslanlar ve kaplanlar,
Tavuklar ve inekler,
Trenler ve gemiler…
Hemen boya kalemi kutusunu çıkardı.
Ve çizmeye başladı.
Fakat öğretmen seslendi: ”Bekleyin!
Daha başlama zamanı gelmedi!”
Herkes hazır oluncaya kadar bekledi.
“Şimdi” dedi öğretmen,
“Çiçek resmi çizeceğiz.”
“Güzel!” diye düşündü küçük çocuk,
Çiçek çizmeyi çok severdi.
Pembe, turuncu ve mavi kalemleriyle…
Ama “Bekleyin!” dedi öğretmen,
“Size nasıl çizileceğini göstereceğim.”
Ve yeşil saplı kırmızı bir çiçek çizdi.
“İşte” dedi öğretmen,
“Şimdi başlayabilirsiniz.”
Küçük çocuk öğretmeninin çiçeğine baktı,
Sonra kendi çiçeğine baktı.
Kendi çiçeğini öğretmeninkinden daha çok sevdi.
Ama bunu söylemedi.
Kağıdının arkasını çevirdi,
Ve öğretmeninki gibi bir çiçek çizdi.
Yeşil saplı kırmızı bir çiçekti.
Başka bir gün,
Küçük çocuk girişteki kapıyı
Tek başına açmayı başardıktan sonra,
Öğretmen, “Bugün kille bir şeyler yapacağız” dedi.
“Ne güzel!” diye düşündü küçük çocuk.
Kili çok severdi.
Kille her şeyi yapabilirdi:
Yılanlar ve kardan adamlar,
Filler ve fareler,
Arabalar ve kamyonlar…
Ve elindeki kille oynamaya başladı.
Ama “Bekleyin!” dedi öğretmen,
“Daha başlama zamanı gelmedi!”
Ve öğretmen herkes hazır oluncaya kadar bekledi.
“Şimdi” dedi öğretmen,
“Bir tabak yapacağız.”
“Ne güzel!” diye düşündü küçük çocuk,
Tabak yapmayı çok severdi.
Ve bir sürü farklı şekilde ve boyutta tabaklar yapmaya başladı.
Ama “Bekleyin!” dedi öğretmen,
“Size nasıl yapılacağını göstereceğim.”
Ve öğretmen herkese gösterdi
Derin bir tabağın nasıl yapılacağını
“İşte,” dedi öğretmen,
“Şimdi başlayabilirsiniz.”
Küçük çocuk öğretmeninin tabağına baktı,
Sonra da kendininkine.
Kendi tabağını öğretmeninkinden daha çok sevdi
Ama bunu söylemedi.
Elindeki kili yuvarlayarak tekrar top haline getirdi
Ve öğretmeninki gibi bir tabak yaptı.
Derin bir tabak.
Ve kısa bir süre sonra
Küçük çocuk beklemeyi öğrendi,
Ve izlemeyi,
Ve her şeyi öğretmeninki gibi yapmayı.
Ve kısa bir süre sonra
Kendiliğinden hiçbir şey yapmamaya başladı.
Sonra bir gün
Küçük çocuk ve ailesi
Başka bir şehirdeki,
Başka bir eve taşındılar,
Ve küçük çocuk
Başka bir okula gitmek zorunda kaldı.
Bu okul önceki okuldan bile büyüktü.
Ve dışarıdan sınıfa açılan
Bir kapısı yoktu bu okulun.
Büyük basamakları tırmanıp
Uzun bir koridordan yürüyerek
Gitmeliydi sınıfına.
Ve okulun ilk günü geldi.
Öğretmen “Bugün bir resim yapacağız” dedi.
“Ne güzel!” diye düşündü küçük çocuk.
Ve ona ne yapması gerektiğini söylemesi için
Bekledi öğretmenini.
Fakat öğretmen hiçbir şey söylemedi.
Sadece sınıfta dolaştı.
Küçük çocuğun yanına gelince sordu:
“Resim çizmek istemiyor musun?”
“Evet,” dedi küçük çocuk,
“Ne çizeceğiz?” diye sordu.
“Sen çizmeden ben bilemem,” dedi öğretmen.
“Nasıl yapmalıyım?” diye sordu küçük çocuk.
“Neden soruyorsun, istediğin gibi yap” dedi öğretmen.
“İstediğim renkte mi?” diye sordu küçük çocuk.
“İstediğin renkte” dedi öğretmen.
“Eğer herkes aynı resmi yapsaydı
Ve aynı renkleri kullansaydı,
Kimin ne yaptığını,
Nasıl anlarım sonra?”
“Bilmiyorum” dedi küçük çocuk.
Ve sonra yeşil saplı kırmızı bir çiçek çizmeye başladı.
Helen Buckley
“Burada yer alan yatırım bilgi, yorum ve tavsiyeleri yatırım danışmanlığı kapsamında değildir. Yatırım danışmanlığı hizmeti, yetkili kuruluşlar tarafından kişilerin risk ve getiri tercihleri dikkate alınarak kişiye özel sunulmaktadır. Burada yer alan yorum ve tavsiyeler ise genel niteliktedir. Bu tavsiyeler mali durumunuz ile risk ve getiri tercihlerinize uygun olmayabilir. Bu nedenle, sadece burada yer alan bilgilere dayanılarak yatırım kararı verilmesi beklentilerinize uygun sonuçlar doğurmayabilir.
Toysmar İşbu blog sayfası aracılığı ile sunulan tavsiyelere dayanarak alınan/alınacak yatırım kararlarının ve yapılan/yapılacak alım satım vb. işlemlerinden ve bu işlemlerin olası neticelerinden Toysmar. herhangi bir surette sorumlu değildir.”